Szkołę ukończyło do chwili obecnej ponad 2 tys. absolwentów. Większość naszych absolwentów (ok. 80 %), pragnących kontynuować naukę, dostaje się do szkół muzycznych II stopnia.

Szkoła wysyła uczniów na konkursy i festiwale instrumentalne. Wielu z nich jest laureatami krajowych i zagranicznych konkursów muzycznych. Tylko w ciągu ostatnich 7 lat uczniowie naszej Szkoły zdobyli 87 czołowych miejsc, z tego 14 uczniów zostało laureatami konkursów międzynarodowych, m.in.:

I, II, III miejsca na Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Castelfidardo we Włoszech
I, II, III miejsce na Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingenthal w Niemczech
I, II i III miejsca na Ogólnopolskich Konkursach Trębaczy, Saksofonistów , Flecistów i Klarnecistów
II nagrodę na Ogólnopolskim Przesłuchaniu Pianistów
I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie im. L. Stefańskiego w Płocku (fortepian)
II nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie im.  J. Garści (fortepian)
Nagrodę dla jednego z 8 laureatów Ogólnopolskiego Radiowego Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina
Wielokrotnie I, II, III miejsca na Ogólnopolskich Konkursach Akordeonowych
I, II miejsca na Ogólnopolskich Konkursach Zespołów Kameralnych
II miejsce w Okręgowym Konkursie Wiolonczelowym.
Kilkakrotnie zdobyliśmy pierwsze miejsce w punktacji zespołowej szkół biorących udział w ogólnopolskich konkursach zespołowych.
Wielokrotnie nasi uczniowie byli stypendystami Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci.

Szkoła prowadzi współpracę ze strukturami rządowymi i samorządowymi w celu prezentacji osiągnięć uczniów i reprezentowania polskiej kultury za granicą. Reprezentowaliśmy Polskę na różnorodnych imprezach organizowanych za granicą przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, ambasady, Urząd Integracji Europejskiej.

Na terenie Warszawy na stałe współpracujemy ze Stołecznym Centrum Edukacji Kulturalnej, galerią Porczyńskich, Warszawskim Towarzystwem Muzycznym. Nasi uczniowie grają również koncerty w dziecięcych oddziałach szpitalnych, w szkołach i przedszkolach oraz innych instytucjach (np. w kancelarii prawniczej Lovells).

Prowadzimy wymianę uczniów ze szkołami muzycznymi w kilku krajach Europy. W wyniku tej współpracy nasi uczniowie koncertowali wielokrotnie za granicą, m.in. w Niemczech, Szwecji, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Holandii, Czechach, na Ukrainie.

Oskar Kolberg, wł. Henryk Oskar Kolberg (ur. 22 lutego 1814 w Przysusze, zm. 3 czerwca 1890 w Krakowie)  polski etnograf, folklorysta i kompozytor. Był synem Juliusza, profesora miernictwa i geodezji na Uniwersytecie Warszawskim, ewangelika, i Fryderyki Mercoeur oraz młodszym bratem Wilhelma Kolberga (wybitnego inżyniera). W domu rodzinnym stykał się z ważnymi przedstawicielami środowiska kulturalnego Warszawy – Samuelem Bogumiłem Linde, Mikołajem Chopinem (ojcem Fryderyka Chopina), Kazimierzem Brodzińskim. Kształcił się w Liceum Warszawskim i Akademii Handlowej w Berlinie. Zdobył także wykształcenie muzyczne, m.in. pod kierunkiem Józefa Elsnera.

W życiu dorosłym pracował jako prywatny nauczyciel muzyki, księgowy, urzędnik bankowy i dyrekcji Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Publikował hasła z dziedziny muzyki i muzykologii w Encyklopedii powszechnej Samuela Orgelbranda. Dzięki sfinansowaniu edycji przez Witolda Zglenickiego uzyskanych za pośrednictwem Kasy Mianowskiego, opublikował 5 tomową pracę pt: „Mazowsze”. W 1875 został uhonorowany członkostwem Akademii Umiejętności (AU). Jego kompozycje to m. in.: 2 obrazki sceniczne „Król pasterzy” i „Janek spod Ojcowa”, opera „Wiesław” oraz liczne pieśni solowe i utwory na fortepian (etiudy, kujawiaki, mazurki).

Oskar Kolberg pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. W jego rodzinnej miejscowości, Przysusze znajduje się muzeum jego imienia poświęcone kulturze Polski, a w szczególności powiatu przysuskiego.

Główną dziedziną działalności Oskara Kolberga była etnografia. Jako pierwszy w polskiej etnografii zebrał i usystematyzował według regionów rodzimą kulturę ludową. Przeszło pół wieku spisywał i porządkował gromadzone przez siebie i licznych współpracowników pieśni, obrzędy, zwyczaje, bajki, przysłowia, opisy krajobrazu i ważniejsze nazwy regionalne, wierzenia i słowniczki gwarowe niemal wszystkich grup etnicznych zamieszkujących tereny przedrozbiorowej Polski. Starał się spisywać wiernie melodie i teksty pieśni „tak jak wybiegły z ust ludu”.

Wszystko zawarł w monumentalnym dziele zatytułowanym „Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tance” (1865r.).

Od 1961 roku wydawane są Dzieła Wszystkie Oskara Kolberga (szacuje się, że jest ich przeszło 80 tomów). Tylko najwybitniejsi twórcy tacy jak Mickiewicz czy Słowacki doczekali się wydań swych dzieł wszystkich. Świadczy to o tym, iż dorobek Kolberga ma szczególne znaczenie dla kultury polskiej, a utrwalenie tradycji i sztuki jest jak wiadomo bogactwem każdego narodu.

Nadanie imienia Oskara Kolberga Państwowej Szkole Muzycznej nr 1 odbyło się w 1965 roku.